तुङ्ग

tuṅga

mf (ā)n. prominent, erect, lofty, high MBh. etc.;

chief. W. ;
strong W. ;
m. an elevation, height, mountain R. IV, 44, 20 ;
(cf. bhṛigu-) Hit. II (v.l.) ;
top, peak W. ;
(fig.) a throne BhP. III, 3, 1 ;
a planet's apsis VarBṛ. I, VII, X f.; XXI, 1 Laghuj. IX, 20 ;
Rottleria tinctoria MBh. R. Suṡr. ;
the cocoa-nut L. ;
= -mukha L. ;
Mercury L. ;
N. of a man Rājat. VI f. ;
n. the lotus stamina L. ;
(ā) f. Mimosa Suma L. ;
Tabāshīr L. ;
a metre of 4 × 8  syllables;
N. of a river in Mysore;
(ī) f. a kind of Ocimum L. ;
turmeric L. ;
night L. ;
Gaurī Gal
- तुङ्गकूट
- तुङ्गत्व
- तुङ्गधन्वन्
- तुङ्गनाथ
- तुङ्गनाभ
- तुङ्गनास
- तुङ्गनासिका
- तुङ्गनासिकी
- तुङ्गप्रस्थ
- तुङ्गबल
- तुङ्गबीज
- तुङ्गभ
- तुङ्गभद्र
- तुङ्गमुख
- तुङ्गवेणा
- तुङ्गशेखर
- तुङ्गशैल